Kolejny wiersz Sikong Shu.
喜外弟盧綸見宿
靜夜四無鄰, 荒居舊業貧。
雨中黃葉樹, 燈下白頭人。
以我獨沉久, 愧君相訪頻。
平生自有分, 況是蔡家親。
Radość z przybycia kuzyna Lu Lun na noc
Ciche noce cztery za jedynego sąsiada,
odizolowany mieszkam na farmie przodków.
W deszczu o pożółkłych liściach drzewa,
lampa oświetla siwą głowę człowieczą.
Dla mnie jednego wydaje się wiecznością,
wstyd tak przyjmować ciebie, dżentelmena.1
Za życia posiadane własności podzieliłem,
a ty więcej jesteś dla mnie niż kuzynem.2
—
1 Lu Lun (卢纶 739-799) był uczonym i zajmował stanowisko powiatowego sędziego pokoju.
2 蔡家親 dosłownie: rodziny Cai protoplaści, to nawiązanie do Yang Hu (羊祜 221 – 278) i jego dziadka Cai Wei (蔡邕 133 – 192), wskazuje tutaj na bliską relację przypominającą syna i ojca, niż kuzynów.
